ارتباط بین فلسفة آموزشی مدیران و جوّ سازمانی در دانشکده‌ها و گروه‌های تربیت بدنی

هدف تحقیق حاضر، بررسی ارتباط بین فلسفة آموزشی مدیران با جوّ سازمانی در دانشکده‌ها و گروه‌های تربیت بدنی دانشگاه‌های دولتی ایران بوده است. در این تحقیق 63 مدیر و 185 عضو هیأت علمی شرکت داشتند. ابزار اندازه‌گیری این تحقیق، شامل پرسش‌نامة پیش‌فرض‌های فلسفی وایلز و باندی (PPA) که به وسیلة مدیران تکمیل گردید و پرسش‌نامه‌های جوّ سازمانی ساسمن و دیپ (OCQ) که به وسیلة اعضای هیات علمی تکمیل شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل یافته‌ها نشان می‌دهد که فلسفة آموزشی غالب در 22 گروه و دانشکدة تربیت‌بدنی، فلسفه تجربه‌گرایی (51/3±6/33) و پایین‌ترین نمره به فلسفة آرمان‌گرایی (93/3±9/26) مربوط می‌شود. میانگین جوّ سازمانی در دانشکده‌‌ها و گروه‌های تربیت بدنی برابر با 47/11±2/43 از 80 بود. بالاترین جو، مربوط به گروه اردبیل (4/55) بود. گرچه ارتباط متوسّط و مثبتی بین واقع‌گرایی و توجّه به ارتباطات (334/0=r) و ارتباط متوسّط و منفی بین واقع‌گرایی و روشنی هدف (237/0-=r)، و هم‌چنین ارتباط متوسّط و معکوسی بین توجّه به رویّه‌ها (303/0-) و روشنی نقش (262/0-) با فلسفه آرمان‌گرایی وجود دارد، با توجّه به استنباط آماری این ارتباط‌ها در حدّ 05/0>p معنی‌دار نیستند.